„Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny”./Mt 25, 1-13/

Przypowieść o pannach wpisuje się w nastrój listopadowych dni. Mówi o czuwaniu i niespodziewanym przyjściu Pana.

Udział w Eucharystii jest znakiem naszego czuwania na spotkanie z Chrystusem. Przychodzimy więc, by stanąć przed ołtarzem jak mądre panny z zapalonymi lampami. Czuwamy na modlitwie, by kiedyś wejść ma wieczne gody Baranka.

Grzech często gasi nasze lampy, osłabia miłość i wiarę. Przychodzimy zatem do Boga, bo On jeden, ma przebaczenie, bo On, jeden może nas napełnić mądrością, byśmy byli czujni i zawsze gotowi ma spotkanie z Chrystusem.