„Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie." /Mt 5, 17-37/

Podążanie za Chrystusem jest wymagające. Mądrość polega na tym, żeby nie tylko przestrzegać Bożych przykazań, lecz także angażować w to  swoje serce.

W psalmie dziś zaśpiewamy: „Błogosławieni, którzy zachowują Jego napomnienia i szukają Go całym sercem”.

Niech udział w niedzielnej Mszy św. będzie nie tylko wypełnieniem przykazania, ale również pozwoli nam postępować drogą przykazań i drogą miłości. Niechaj umocni nas w tym Boże błogosławieństwo.

„Wy jesteście solą ziemi...Wy jesteście światłem świata”. /Mt 5,13–16/

Jezus daje zadanie swym uczniom, by byli solą ziemi i światłem świata. Sól oznacza dobre życie i służbę dla bliźnich, a światło oznacza prawdę głoszoną i wyznawaną — tak można interpretować dzisiejszą Ewangelię.

Świat potrzebuje światła prawdy i soli dobra. Mamy być i światłem i solą, aby ludzie mogli poznać prawdę i umocnieni dobrem chwalili Boga. W Eucharystii Chrystus oświeca swą prawdą i karmi swym Ciałem wszystkich, którzy chcą pomnażać dobro na ziemi i służyć prawdzie.

Prośmy Chrystusa by rozjaśniało w nas Jego światło, a życie nasze stało się solą dla ziemi.

„Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie”./Łk 2,22-40/

Przed czterdziestoma dniami obchodziliśmy święto Narodzenia Chrystusa. Dzisiaj wspominamy dzień, w którym Jezus został przedstawiony w świątyni. Symeon przestawił Go światu jako zbawienie ofiarowane wszystkim ludziom, jako Światło, które oświeci narody, a także jako znak sprzeciwu.

W polskiej tradycji święto Ofiarowania Pańskiego ma charakter zdecydowanie maryjny – Matki Bożej  Gromnicznej. Tak jak Maryja wniosła Jezusa do świątyni jerozolimskiej, tak też przynosi światło wierzącym. Dlatego też dzisiaj na tę pamiątkę świecimy gromnicę, która jest symbolem Światła świata, którym jest Jezus Chrystus.

W tym samym dniu w Kościele powszechnym przypada  Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Modlimy się za zakonników i zakonnice i wspieramy ich materialnie.

„Nawracajcie się, albowiem bliskie jest Królestwo niebieskie”. /Mt 4,12-17/

Chrystus zamieszkał wśród ludzi, niosąc im światłość i pokój. Zostaliśmy powołani — jak apostoł Paweł — by głosić nadejście Królestwa Bożego i jedność wszystkich opromienionych Bożą światłością. 

Przez tę ofiarę, na którą gromadzimy się w niedzielę, Chrystus znowu do nas przychodzi, oświeca nas swym słowem, karmi swym ciałem, leczy choroby grzechu i zwiastuje nadejście Królestwa Bożego.

Często panują w nas ciemności grzechu. Nawróćmy się do Boga, przez żal za nasze winy, aby nad nami zabłysło Boże światło, które jaśnieje z tej ofiary i niesie jedność podzielonym i rozdartym przez grzech.