„Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.” /Psalm /

Na różne sposoby przemawiał Bóg do ludzi w ciągu wieków. Ostatecznie przemówił przez swojego Syna Jezusa Chrystusa, który przyszedł  na świat dać nam życie wieczne.

Uroczystość Bożego Narodzenia uświadamia nam, że Jezus jest z nami, że stał się jednym z nas. Przyszedł, by zbawić swój lud od grzechów. My przyszliśmy, by jak pasterze znaleźć Dziecię, Maryję i Józefa.

Z wiarą dziękujmy Bogu Ojcu za obecność Jego Syna wśród nas i pokorą przyjmijmy do naszych serc dar Wcielonego Słowa.

Przeżywamy ostatnia niedziele adwentu a zarazem dzień wigilijny. Nazwa wigilia pochodzi od słów łacińskich: vigiliare – czuwać.

Zwyczajowo rozpoczyna się ona wraz z ukazaniem się na niebie pierwszej gwiazdy. Zgodnie z tradycją wieczerzę wigilijną rozpoczyna się modlitwą i czytaniem fragmentu Ewangelii wg. św. Łukasza o narodzinach Jezusa. Potem następuje łamanie się opłatkiem z równoczesnym składaniem sobie nawzajem życzeń oraz uroczysta kolacja o charakterze postnym.

Do wigilijnej tradycji należy także wspólne śpiewanie kolęd, czyli pieśni o Bożym Narodzeniu. Wigilię kończy wyjście na Mszę św. o północy, czyli Pasterką na którą zapraszamy.

„Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą”. (Łk 1, 26-38)

Pan Bóg przez usta proroka Natana zapowiada potomka Dawidowego, który będzie królem na wieki. Jest Nim Jezus Chrystus, którego narodzenie anioł Gabriel zwiastuje Maryi.

Zgromadzeni we wspólnocie oczekujących na narodzenie Zbawiciela poprzez Eucharystię stajemy się uczestnikami Bożych obietnic; szczególnego błogosławieństwa i dóbr duchowych przyobiecanych Dawidowi, wypełnionych w Chrystusie.

Dziękujmy zatem Bogu za obietnicę zesłania władcy, którym będzie Jego Syn, i prośmy zarazem, abyśmy i my na wzór Maryi, pokornej służebnicy Pańskiej, byli zdolni przyjąć do naszych serc Jezusa, Syna Najwyższego.

„Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie”. (1 Tes 5, 16-24)

W ten świąteczny dzień, po całym tygodniu pracy i różnych obowiązków przychodzimy na Eucharystię, aby tu słuchać słowa Bożego, karmić się Ciałem Chrystusa oraz zaczerpnąć mocy i radości na kolejne dni.

Trzecia już niedziela Adwentu zaprasza nas do tej radości, bo Pan jest już blisko, a widocznym tego znakiem jest różowy kolor szat.

Odkrywajmy źródło prawdziwej radości, którym jest przychodzący Bóg. To On zapowiadany przez proroków, oczekiwany przez Naród Wybrany jest Tym, który przynosi człowiekowi radość.